Coach aan het woord – Mirjam
Mirjam heeft veel ervaring met loopbaancoaching. Ze ziet veel mensen die onzeker zijn over wat ze nou eigenlijk kunnen. Haar doel is het dan ook om iedereen meer inzicht in zichzelf te geven, hoe oud je ook bent.
Mirjam werkt al 25 jaar als zzp’er. Hiervan is ze 15 jaar coach waar ze mensen begeleidt met een hulpvraag, in talentontwikkeling of die niet lekker in hun werk zitten. “Ik heb veel gesprekken gehad met mensen die komen voor loopbaancoaching, maar daar blijkt dan nog een hele andere vraag onder te liggen. Het mengt zich door elkaar heen. Iemand heeft een hulpvraag en daar help je mee.
Toen haar eigen trajecten afliepen zag ze de vacature. Ze kwam op gesprek bij Helixers en daar was direct een goede klik. “Zij zijn nog jong en ik al redelijk belegen,” zegt ze lachend. “Er is een gat, maar ook een stukje aanvulling. Zij hebben frisse ideeën en kijken anders tegen dingen aan. Dat is heel fijn.” Een ander fijn iets vindt ze hoe alles geregeld is. “Ik ben van het praten. Ik weet dat ik verslagen moet schrijven, maar alles erachter dat hoef ik niet. Zij hebben daarin zo’n fijne manier van werken gevonden. Daar ben ik ze heel dankbaar voor.”
“Dan zie je dezelfde aarzeling bij iemand van 20 en 50.”
Onzekerheid
De trajecten hadden veel aanmeldingen en daardoor ook een enorme diversiteit. “Dat vond ik heel leuk. Ik begon het traject met een Braziliaanse vrouw van in de 50 die dacht dat ze niks meer kon. Maar er was ook een jong meisje die wilde verhuizen van Utrecht terug naar Groningen en die zoiets had van ‘wat moet ik dan en wat kan ik’. Dan zie je dezelfde aarzeling bij iemand van 20 en 50.” Ook kwam ze mensen tegen die een beetje tegen het traject opzagen. “Er was een man van 60 die zijn hele leven had gewerkt als kunstenaar. Hij dacht echt ‘ik ga toch geen anderhalf uur met jou zitten praten voor zo’n video-ding?’ Dat stem je dan samen af en nu is hij er zo blij mee. Als je maar de juiste vragen stelt, komt er altijd wel een zinnige hulpvraag naar boven.”
Ze merkte op dat de coronacrisis een hoop losmaakt bij mensen. “Ik vond het verrassend hoeveel mensen nog een baan hadden. Die hebben een heel ander doel. Zo sprak ik een dame tussen de 30 en 40 die werkte in de reisbranche. Ze behield haar baan, maar ze werd toch wakker geschud. Ze vragen zich toch af of ze nog andere mogelijkheden hebben. Het is onzekerheid.”
De onzekerheid is er niet alleen over het wel of niet behouden van een baan, maar zit vooral van binnen. Dat is de rode draad die Mirjam vond in de meeste gesprekken. “Of ze nou 27 of 61 zijn, mensen zijn zo onzeker over wat ze nou kunnen. Ze zien zichzelf als de functie die ze hebben, maar vergeten de mens achter de functie. Die brengt zoveel talenten mee. Als je ze dat kunt meegeven, worden ze zo blij.” De opdrachten die ze meegeeft helpen hierbij. “Ik laat mensen een CV en motivatiebrief schrijven waarin ze zichzelf presenteren. Dit is wie ik ben en wat er op je CV staat, komt op de tweede plaats.”
“We staan aan de vooravond van een leven lang leren.”
Bewustwording
De crisis maakt mensen dus vooral bewust van hun eigen situatie. “Sommigen vinden hun baan leuk, maar merken dat er te weinig tijd overblijft voor hun klanten. Ook is er steeds meer vraag naar werken in een bedrijf waar ze maatschappelijk verantwoord een bijdrage kunnen leveren of waar normen en waarden zijn die passen bij hun drive en passie.” Daarnaast is er ook meer bewustzijn over hoe belangrijk ontwikkeling is. “We staan aan de vooravond van een leven lang leren. Het is belangrijk om in jezelf te investeren. Ook als 60 plusser. Als je nu niet meegaat, dan kun je straks niet meer mee.”
Die inzichten die een ontwikkeltraject met zich meebrengt, gunt ze iedereen. Ook mensen die niet stil hebben gestaan bij hun baan. “Door mijn ervaring binnen organisaties ben ik erachter gekomen dat mensen heel veel tijd spenderen op een dag aan taken die ze helemaal niet leuk vinden. Ik gun het iedereen om elke week iets te doen wat hij leuk vindt en waar je dan ook nog eens voor betaald wordt. Dat is mijn missie.”